ชีวิตที่กำลังดำเนินไปไม่ผิดกับการล่องนาวา อย่างไรก็ต้องพบปลายทาง ต่อให้ขึ้นท่าพักเพื่อถ่วงเวลาให้ช้าลง ไม่เร่งให้ถึงที่หมายก็เลี่ยงไม่ได้
โลกมนุษย์นี้ไม่มีอะไรแน่นอน ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อนช่างแปรผัน โชคมนุษย์หมุนเวียนเปลี่ยนไปได้ทุกๆวัน สาระพันหาอะไรไม่ยั่งยืน ชีวิตนี้เหมือนเรือน้อยล่องลอยอยู่ ต้องต่อสู้แรงลมประสมคลื่น ต้องทนทานหวานสู้อมขมสู้กลืน ต้องจำฝืนสู้ภัยไปทุกวัน เป็นการยิ้มได้ไม่ต้องฝืน เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์ แต่ฅนที่ควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา
แม่ของพ่อชอบร้องเพลง " โชคมนุษย์ " ของพณ.พลตรีหลวงวิจิตร วาทการ มาก ท่านบอกพ่อว่าเป็นเพลงปลุกขวัญสร้างกำลังใจได้อย่างดีเยี่ยม ไม่ล้าสมัย
ศิริพงศ์ ครุพันธ์กิจ
เสาร์ที่ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๑