วันที่ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕ หนึ่งร้อยสามสิบเก้าปีคุณครูมัลลี คงประภัศร์ ” คุณย่าหมัน ” คุณครูผู้ใหญ่ที่มีคุณูปการกับสถาบันสอนศิลปะการแสดงแห่งแรกของประเทศไทย ” โรงเรียนนาฏดุริยางค์ศาสตร์ “
ขอแสดงความขอบคุณทายาท ที่ระลึกถึงตัวพ่อว่าพอทราบเรื่องราวของท่านพอสมควร จึงมาเชิญร่วมเสวนาถึงเรื่องที่อยู่ในความทรงจำ
พ่อตอบไปว่า พ่อขอตัวเรื่องนี้ ท่านที่ขึ้นเวทีเสวนาควรจะเป็น ท่านอาจารย์สมบัติ แก้วสุจริต ท่านอาจารย์รัจนา พวงประยงค์ ( ศิลปินแห่งชาติ ) ส่วนตัวพ่อนั้นยินดีสนองพระคุณด้วยหัวใจเต็มร้อยในกิจกรรมอื่น
” ครูครับ ครูพอทราบไหมครับว่า เงาะทางคุณทวดผมมีใครยังคงรักษาไว้บ้างครับ “
พ่อตอบว่ามีแน่นอน…ท่านเกษียณราชการไปแล้วจากกองการสังคีต ส่วนทางพ่อก็มีเช่นกัน เป็นศิษย์รักของคุณแม่สยม ปัจจุบันทุกครั้งที่มีผู้มาขอ อาจารย์ท่านนี้มักจะย้ำเสมอว่า ” เป็นทางเงาะของคุณครูหมัน ” ซึ่งปกติเวลาสำแดงที่เรือนพระภรตมุนีทุกครั้งก็ลำแดงทางนี้มาตลอด
พลังงานเหนือโลกเหนือความคาดหมายของครูเงาะ กำลังแสดงอะไรบางอย่าง สองวันที่แล้วพ่อยังพูดกับครูท่านหนึ่งว่า ” หัวครูเงาะที่คุณแม่หมัน ” สวมใส่แสดง ตอนนี้ไปตกอยู่กับใคร
พลังงานของครูเงาะเริ่มฉายเงาให้ประจักษ์แล้วว่า ท่านจะมาค้ำชูอุดหนุนผู้เชื่อถือศรัทธา ก่อนทายาทคุณครูมัลลี คงประภัศร์จะลากลับ พ่อพาขึ้นไปชั้นบนของอาคาร ไปดูหัวครูเงาะของพ่อ…!
คุณครูมัลลี ที่ใครๆเรียกว่า ” คุณย่าหมัน ” แต่ทำไมพ่อเรียกท่านว่า ” แม่ ” อย่างเต็มปากเต็มคำ เรื่องนี้ยาว
ศิริพงศ์ ครุพันธ์กิจ
อาจารย์ชัชวาล ขอรูปที่รำเงาะคู่กับคุณแม่ส่องชาติ บนเรือนพระภรตมุนี เพื่อความสมบูรณ์ของกระทู้นี้ด้วยครับ ” ล้านคำพูดแพ้ภาพที่บันทึกไว้เพียงใบเดียว ” ครับท่าน